شهریاریها : هموطنان بالای 15 سال می توانند از طریق اینترنت و با مراجعه به سایت ثبت احوال برای دریافت کارت ملی هوشمند خود ثبت نام کنند. به گزارش خبرنگار موبنا در حالیکه در شرایط حاضر امکان ثبت نام برای دریافت کارت ملی هوشمند از طریق اینترنت فراهم شده و به زودی دفاتر پیشخوان دولت نیز […]
شهریاریها : هموطنان بالای 15 سال می توانند از طریق اینترنت و با مراجعه به سایت ثبت احوال برای دریافت کارت ملی هوشمند خود ثبت نام کنند.
به گزارش خبرنگار موبنا در حالیکه در شرایط حاضر امکان ثبت نام برای دریافت کارت ملی هوشمند از طریق اینترنت فراهم شده و به زودی دفاتر پیشخوان دولت نیز این سرویس را ارایه خواهند داد.
برای دریافت کارت ملی هوشمند هموطنان پس از اعلام فراخوان باید به پورتال سازمان ثبت احوال مراجعه و فرم مربوطه را تکمیل کنند، در ادامه این فرایند، هموطنانی که درخواست خود را ثبت کرده‌اند با همراه داشتن کد رهگیری به دفاتر ثبت‌احوال مراجعه می‌کنند تا مشخصات بیومتریک همچون اثر انگشت و عکس جدید آنها اخذ شود.
سازمان ثبت احوال کشور به عنوان مرجع امور هویتی کشور، در نظر دارد تا طی یک طرح برنامه‌ریزی شده، کارت های ملّی هوشمند را جایگزین کارت های ملّی فعلی کند. علاوه بر کاربردهای قبلی کارت ملّی، کارت‌های جدید بعنوان کلید ورود به دولت الکترونیک و حرکت به سمت جامعه اطلاعاتی، این فرصت را فراهم می کنند تا افراد به شیوه ای امن وارد فضای دیجیتالی شوند.
برای دریافت کارت ملی هوشمند هموطنان پس از اعلام فراخوان باید به پورتال سازمان ثبت احوال مراجعه و فرم مربوطه را تکمیل کنند، در ادامه این فرایند، هموطنانی که درخواست خود را ثبت کرده‌اند با همراه داشتن کد رهگیری به دفاتر ثبت‌احوال مراجعه می‌کنند تا مشخصات بیومتریک همچون اثر انگشت و عکس جدید آنها اخذ شود.
سازمان ثبت احوال کشور به عنوان مرجع امور هویتی کشور، در نظر دارد تا طی یک طرح برنامه‌ریزی شده، کارت های ملّی هوشمند را جایگزین کارت های ملّی فعلی کند. علاوه بر کاربردهای قبلی کارت ملّی، کارت‌های جدید بعنوان کلید ورود به دولت الکترونیک و حرکت به سمت جامعه اطلاعاتی، این فرصت را فراهم می کنند تا افراد به شیوه ای امن وارد فضای دیجیتالی شوند.
کشورهای پیشرو در کارت ملی هوشمند
تاکنون کشورهای مختلفی اقدام به طراحی و بعضاً پیاده‌سازی کارت ملی هوشمند در کشورشان کرده‌اند. تقریباً تمامی کشورهای حوزه خلیج فارس و اکثر کشورهای خاور دور پروژه کارت ملی هوشمند را شروع کرده‌اند. در آسیا کشورهایی مثل مالزی، سنگاپور و هنگ‌کنگ در این زمینه، پیشرو بوده‌اند و هم اکنون کارت ملی هوشمند دارند که می‌توانند از این کارت برای ارائه خدمات مختلف استفاده کنند. کشورهای مختلف بر اساس نیاز و امکانات موجود، کاربردهای متفاوتی را روی کارت ملی هوشمند خود گنجانده‌اند اما نکته مشترک در اکثر موارد، شناسایی و تصدیق هویت بصورت دیجیتال است.
تاکنون کشورهای مختلفی اقدام به طراحی و بعضاً پیاده‌سازی کارت ملی هوشمند در کشورشان کرده‌اند. تقریباً تمامی کشورهای حوزه خلیج فارس و اکثر کشورهای خاور دور پروژه کارت ملی هوشمند را شروع کرده‌اند. در آسیا کشورهایی مثل مالزی، سنگاپور و هنگ‌کنگ در این زمینه، پیشرو بوده‌اند و هم اکنون کارت ملی هوشمند دارند که می‌توانند از این کارت برای ارائه خدمات مختلف استفاده کنند. کشورهای مختلف بر اساس نیاز و امکانات موجود، کاربردهای متفاوتی را روی کارت ملی هوشمند خود گنجانده‌اند اما نکته مشترک در اکثر موارد، شناسایی و تصدیق هویت بصورت دیجیتال است.
وظیفه کارت هوشمند ملی
نخستین وظیفه کارت هوشمند ملی شناسایی است. به این منظور ابتدا در زمان ثبت نام، اطلاعات صاحب کارت روی کارت قرار داده می‌شود. این اطلاعات، اقلام هویتی مثل نام، نام خانوادگی، تاریخ و محل تولد و مواردی از این قبیل را شامل می‌شود. به این ترتیب هر کجا که نیاز به اطلاعات هویتی صاحب کارت باشد، وی می‌تواند کارت خود را ارایه دهد و به صورت دیجیتالی شناسایی شود. شناسایی الکترونیکی موجب کاهش تقلب در شناسایی می‌شود.
کاربرد اصلی دیگر کارت ملّی هوشمند، تصدیق هویت است. در کارت‌های سنتی، به کمک عکس صاحب کارت که روی کارت چسبانده شده و یک مهر مخصوص روی آن خورده، عمل تصدیق هویت انجام می‌شود. در کارت ملّی هوشمند هم روال مشابهی وجود دارد؛ اما تصدیق هویت در اینجا تنها به عکس محدود نمی‌شود. علاوه بر عکس، اطلاعات بیومتریکی (اثر انگشت) صاحب کارت نیز می‌تواند روی کارت قرار گیرد. از همه مهمتر اینکه اطلاعات بیومتریکی به صورت الکترونیکی قابل بررسی هستند. این به این معنی است که در یک مرکز بهره‌برداری که به حسگر اثر انگشت مجهز است، صاحب کارت بعد از قرار دادن کارتش در کارتخوان، انگشت خود را روی حسگر اثر انگشت قرار می‌دهد؛ سپس سیستم بررسی می‌کند که آیا اثر انگشت صاحب کارت با اثر انگشتی که روی کارت به صورت الکترونیکی ذخیره شده یکسان است یا خیر. در صورت یکسان بودن امکان ادامه عملّیات وجود خواهد داشت. به این ترتیب امکان جعل هویت به حداقل می‌رسد.
نخستین وظیفه کارت هوشمند ملی شناسایی است. به این منظور ابتدا در زمان ثبت نام، اطلاعات صاحب کارت روی کارت قرار داده می‌شود. این اطلاعات، اقلام هویتی مثل نام، نام خانوادگی، تاریخ و محل تولد و مواردی از این قبیل را شامل می‌شود. به این ترتیب هر کجا که نیاز به اطلاعات هویتی صاحب کارت باشد، وی می‌تواند کارت خود را ارایه دهد و به صورت دیجیتالی شناسایی شود. شناسایی الکترونیکی موجب کاهش تقلب در شناسایی می‌شود.
کاربرد اصلی دیگر کارت ملّی هوشمند، تصدیق هویت است. در کارت‌های سنتی، به کمک عکس صاحب کارت که روی کارت چسبانده شده و یک مهر مخصوص روی آن خورده، عمل تصدیق هویت انجام می‌شود. در کارت ملّی هوشمند هم روال مشابهی وجود دارد؛ اما تصدیق هویت در اینجا تنها به عکس محدود نمی‌شود. علاوه بر عکس، اطلاعات بیومتریکی (اثر انگشت) صاحب کارت نیز می‌تواند روی کارت قرار گیرد. از همه مهمتر اینکه اطلاعات بیومتریکی به صورت الکترونیکی قابل بررسی هستند. این به این معنی است که در یک مرکز بهره‌برداری که به حسگر اثر انگشت مجهز است، صاحب کارت بعد از قرار دادن کارتش در کارتخوان، انگشت خود را روی حسگر اثر انگشت قرار می‌دهد؛ سپس سیستم بررسی می‌کند که آیا اثر انگشت صاحب کارت با اثر انگشتی که روی کارت به صورت الکترونیکی ذخیره شده یکسان است یا خیر. در صورت یکسان بودن امکان ادامه عملّیات وجود خواهد داشت. به این ترتیب امکان جعل هویت به حداقل می‌رسد.
امضای دیجیتال وکارت ملی هوشمند
امضای دیجیتال از نظر کاربرد، همان امضای سنتی است؛ اما در فضای دیجیتال، در اسناد کاغذی، گیرنده یک نامه یا سند، می‌تواند از طریق امضای شخص فرستنده، این اطمینان را حاصل کند که نامه، سند جعلی نیست. همچنین امضای یک نامه، سند، برای امضاء کننده نامه، سند بار قانونی به همراه دارد و نمی‌تواند امضای سند را انکار کند.
کارت ملی هوشمند این بستر را هم برای فرستنده و هم گیرنده نامه، سند فراهم می‌کند که اسناد را امضا و صحت آن را بررسی کنند. ایده امضای دیجیتال بسیار ساده است: نامه، سند فرستنده به صورت دیجیتالی خلاصه می‌شود و به صورت یک بسته در می‌آید. این بسته به کمک کارت فرستنده کد می‌شود و بسته حاصله امضای دیجیتال نام دارد که در انتهای نامه به صورت دیجیتالی قرار می‌گیرد. متن به همراه امضای دیجیتال در انتهای آن به گیرنده ارسال می‌شود. در طرف گیرنده، متن اصلی نامه به همان روش بالا خلاصه می‌شود، بخش امضا دیجیتال نیز با کمک کارت گیرنده کدگشایی می‌شود و با بسته خلاصه شده مقایسه می‌شود در صورتی که این دو با هم برابر باشند به این معنی است که همان شخصی که ادعا کرده، نامه را امضا کرده است.
امضای دیجیتال از نظر کاربرد، همان امضای سنتی است؛ اما در فضای دیجیتال، در اسناد کاغذی، گیرنده یک نامه یا سند، می‌تواند از طریق امضای شخص فرستنده، این اطمینان را حاصل کند که نامه، سند جعلی نیست. همچنین امضای یک نامه، سند، برای امضاء کننده نامه، سند بار قانونی به همراه دارد و نمی‌تواند امضای سند را انکار کند.
کارت ملی هوشمند این بستر را هم برای فرستنده و هم گیرنده نامه، سند فراهم می‌کند که اسناد را امضا و صحت آن را بررسی کنند. ایده امضای دیجیتال بسیار ساده است: نامه، سند فرستنده به صورت دیجیتالی خلاصه می‌شود و به صورت یک بسته در می‌آید. این بسته به کمک کارت فرستنده کد می‌شود و بسته حاصله امضای دیجیتال نام دارد که در انتهای نامه به صورت دیجیتالی قرار می‌گیرد. متن به همراه امضای دیجیتال در انتهای آن به گیرنده ارسال می‌شود. در طرف گیرنده، متن اصلی نامه به همان روش بالا خلاصه می‌شود، بخش امضا دیجیتال نیز با کمک کارت گیرنده کدگشایی می‌شود و با بسته خلاصه شده مقایسه می‌شود در صورتی که این دو با هم برابر باشند به این معنی است که همان شخصی که ادعا کرده، نامه را امضا کرده است.
لینک کوتاه :
https://www.shahriariha.com/?p=1677
