درباره شهرستان شهریار بیشتر بدانید
درباره شهرستان شهریار بیشتر بدانید
شهریاریها - شهریار یکی از شهرهای استان تهران در ایران است.

شهریاریها ، شهریار یکی از شهرهای استان تهران در ایران است. این شهر یکی از شهرهای غرب استان تهران و مرکز شهرستان شهریار و غرب استان تهران است. شهریار دارای آب‌وهوای پاک وبه دور از آلودگی هوای تهران می‌باشد.

واژه‌شناسی

واژه‌ی (شهریار) ازلحاظ اصطلاح‌شناسی (واژه‌شناسی) برخلاف پنداشت همگان به معنای یاری‌دهنده‌ی شهر نمی‌باشد بلکه این‌لغت ازواژه‌ی شهردار در دستور زبان پهلوی به معنای دارنده و مالک کشور یعنی فرمانروا و پادشاه می‌باشد به‌دست‌آمده‌است همچنین در فرهنگنامه‌های بزرگ زبان فارسی معنای واژه‌ی شهریار را برابر با (کلان‌شهر یا بزرگ‌ شهر یا فرمانروای شهر) آورده‌اند.
آشنایی با شهرستان شهریار

شهرستان شهریار، واقع در غرب استان تهران ، مرکز آن شهریار که قبلاً علیشاه عوض گفته می‌شد . این شهرستان با جمعیتی بالغ بر ۷۴۴٬۲۱۰ نفر دوازدهمین شهرستان پرجمعیت ایران محسوب می‌شود.

این شهرستان به نگین سرسبز غرب تهران یا عروس استان تهران مشهور است که در آن انواع میوه‌ها کشت می‌شود، از جمله میوه‌های کشت شده در این شهرستان انگور – هلو – زرد آلو – آلبالو – گوجه سبز و … می‌باشد . شهرستان شهریار پرجمعیت ترین شهرستان ایران است که مرکز استان نمی باشد طایفه ثمرین در شهرستان شهریار زندگی میکنند و بزرگترین طایفه در استان تهران میباشد.

تاریخچه شهریار

شهریار،  بخشی از شهر تهران که ۱۷۰۰۰ تن سکنه دارد و مرکز آن علیشاه عوض و دیه‌های آن «وحیدیه » و «رباطکریم» است. (از فرهنگ فارسی معین). در کتاب‌های جغرافیایی قدیم این نام را به یکی از ولایات مشهور نزدیک ری داده‌اند، و حمدالله مستوفی از قلعه‌ای به همین نام که در شمال شهر بوده‌است یاد می‌کند و بعداً شرف الدین علی یزدی در شرح جنگ‌های تیمور اسم شهریار را به ری داده‌است.

تقسیمات و مناطق شهریار

شهرستان شهریار اکنون متشکل از دو بخش، ۷ شهر، ۶ دهستان، و حدود ۵۰ روستا و شهرک مسکونی است.

شهرها:

شهریار
اندیشه
باغستان
فردوسیه
وحیدیه
صباشهر
شاهدشهر

 

دهستان‌ها:

دهستان جوقین: بکه (شهریار) – اصیل‌آباد – ترپاق تپه – رنگرز (شهریار) – حصارساتی – سقرچین (شهریار) – قجر تخت‌رستم – قجرآباد – فرارت – قشلاق مهرچین – قلعه نو (شهریار) – کردامیر – یبارک – مهرآذین
دهستان رزکان: رزکان – اسکمان – الورد – دهشاد بالا * قلعه دهشاد – دهشاد پایین – دینارآباد (شهریار) – رضی‌آباد بالا – رضی‌آباد پایین – قره تپه (شهریار) – محمدآباد (شهریار) – اسدآباد (شهریار)
دهستان فردوسیه: حصارزیرک – رازمره – رامین (شهریار) – وسطر – یوسف‌آباد صیرفی – ابراهیم‌آباد (شهریار) – کردزار – نصرت‌آباد (شهریار)
دهستان قائم آباد: محمودآباد خلج‌آباد – شهرک مصطفی خمینی (شهریار) – ویره (شهریار)
دهستان سعیدآباد: سعیدآباد (شهریار) – مهدیه (شهریار) – ورامینک
دهستان مویز: باباسلمان – بادامک – قلعه بها
شهرک ها:وایین – شهرک جعفریه – شهرک صدف – شهرک شاهد – امیریه(وحیدیه)- شهرک رفاه(اندیشه) – شهرک

موقعیت جغرافیایی

جلگهٔ شهریار بین ۵۰ درجه و ۵۶ دقیقه تا ۵۱ درجه و  ۵۳ دقیقهٔ طول شرقی و ۳۵ درجه و ۳۳ دقیقه تا ۳۵ درجه و ۴۰ دقیقهٔ عرض  شمالی واقع شده‌است. این جلگه، از شمال به جلگهٔ ساوجبلاغ محدود است و از  جنوب شرقی و مشرق به ترتیب به بخش‌های «پشاپویه» و «غار» مربوط می‌شود.  مغرب، جنوب‌غربی و جنوب آن را رشته‌کوه کم‌ارتفاع و باریک «تخت رستم» با  ارتفاع ۱۴۵۰ متر، از منطقهٔ کویری شهرستان ساوه جدا می‌کند.

 

آب و هوا منطقه شهریار

شهریار  دارای باغات میوه متنوع و فراوان و آب و هوای فرحبخش و مطبوعی است. این  شهر به دلیل وجود درختان و فضای سبز بسیار به عنوان نگین سبز و ریه استان  تهران نامیده می‌شود. شهریار دارای یک (جریان هوائی) ست که به نام (باد  شهریار) شهرت یافته‌است. جهت وزش این باد در منطقه از غرب به شرق با اندکی  تمایل به سمت جنوب است.
همچنین در تاریخ آمده است که بادهای موسمی  شهریار، دارای شدت بوده و با برخورد با چهره افراد آن را سیاه می‌نموده است  اما امروزه نه از آن بادها خبری است و نه از مردمی که چهره هایشان بر اثر  وزش باد سیاه شده باشد.

جمعیت شهریار

جمعیت شهرستان شهریار  تا پایان سال ۱۳۸۸ حدود ۱/۳۰۰/۰۰۰ نفر شامل سه بخش ملارد، قدس و مرکزی بود.  سپس و بر اساس مصوبه هیئت وزیران بخش‌های ملارد و قدس از ابتدای سال ۱۳۸۹  از شهرستان شهریار جدا شدند. در حال حاضر شهرستان شهریار با توجه به  سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیتی بالغ بر ۷۴۴٬۲۱۰ نفر شامل ۷ شهر، ۶ دهستان و ۳۹  روستا می‌باشد.

شهرستان شهریار به عنوان یکی از سرریزهای جمعیتی شهر  تهران عمل می‌کند و با معضل مهاجرت بی‌رویه و رشد بالای جمعیت روبروست.  رشد ۸ درصدی جمعیت این شهرستان به عنوان یک معضل اجتماعی مطرح است. طی  سال‌های ۷۵–۱۳۶۵ خورشیدی حدود ۳۰۰ هزار نفر مهاجر به شهرستان شهریار وارد  شده‌اند. به همین دلیل مشاغل بومی این شهرستان گسترده و به عبارت دیگر  مشاغل مهاجرتی هستند، اصلی‌ترین شغل و قدیمی‌ترین شغل مردم این شهرستان  باغداری و در کنار آن کشاورزی است، باغ‌های سرسبز شهریار به دلیل خاک  حاصلخیز این شهرستان از گذشته زبانزد مردم منطقه غرب استان تهران بوده‌است.

این شهرستان با سرازیر شدن مهاجرین از سراسر ایران به یک شهرستان بسیار  تأثیرگذار در امور اجتماعی و سیاسی مخصوصاً در استان تهران تبدیل شده‌است.  پرورش دام و مرغداری، بخصوص در مناطقی همچون باغستان از سایر مشاغل این  شهرستان است.