شهریاریها : صخره‌کندهای” کفترلو “دومین سنگ‌نبشته نویافته به خط هندسی در ایران است. دومین کتیبه ی صخره‌ای به خط هندسی به همراه شمار فراوانی از نگاره‌های شکارچیان، جانوران اهلی و شکاری در «دشت اخترآباد شهریار» شناسایی شده است. درباره ی آشنایی با خط هندسی و نخستین کتیبه ی صخره‌ای بدست آمده از این خط بنگرید […]
شهریاریها : صخره‌کندهای” کفترلو “دومین سنگ‌نبشته نویافته به خط هندسی در ایران است.
دومین کتیبه ی صخره‌ای به خط هندسی به همراه شمار فراوانی از نگاره‌های شکارچیان، جانوران اهلی و شکاری در «دشت اخترآباد شهریار» شناسایی شده است.
درباره ی آشنایی با خط هندسی و نخستین کتیبه ی صخره‌ای بدست آمده از این خط بنگرید به نوشتار پیشین این نگارنده به نام : «سنگ‌نبشته کن‌چرمی، گزارش مقدماتی از کتیبه صخره‌ای کهن و نویافته در ایران».
صخره‌کندهای کفترلو در 35 درجه و 37 دقیقه شمالی، 50 درجه و 40 دقیقه شرقی، با ارتفاع 1303 متر از سطح دریا و حدود 30 متر از سطح عمومی دشت، در دامنه ی جنوب شرقی کوهی به همین نام در شمال قلعه و روستای متروکه ی «احمدآباد» و در فاصله ی حدود ده کیلومتری شرق «اخترآباد شهریار» قرار دارند.
چشم‌انداز عمومی منطقه، دشت حاصلخیزی با حدود سی رشته قنات و بازمانده‌های روستاها و قلعه‌های فراوانی است که تقریبا تمامی ساکنان آن از منطقه کوچ کرده‌اند.
این دشت در گذشته، ناحیه‌ای آبادان و سرسبز بوده که خشک‌رودهای فراوان در پیرامون کوه کفترلو بازمانده‌ای از چشم‌انداز خرم روزگاران باستان است. سرسبزی منطقه به خصوص وامدار آب‌های زیرزمینی فراوان که گاه تنها در عمق دو متری زمین هستند، می‌باشد.
در فصل بهار، دشت اخترآباد به خاطر رویش گونه‌های فراوانی از گل‌ها و گیاهان خودرو و از جمله گل شقایق، به دشت شقایق‌ها معروف شده است.
کوه کفترلو از نوعی «تله سنگ» آتشفشانی که شباهت زیادی به سنگ سماق دارد، بوجود آمده که هوازدگی‌های هزاران ساله موجب تشکیل لایه صیقلی قهوه‌ای رنگی بر سطح سنگ‌ها شده است.
به جز بخش باریک و بلندی از کوه که حدود پنج متر پهنا و یکسد متر درازا دارد و سنگ‌نگاره‌ها و سنگ‌نبشته‌ها بر آن نگاشته شده است، بقیه ی بخش‌های سنگی این کوه آتشفشانی در دل خاک فرو رفته‌اند. پاره‌های کوچکی از سنگ کوه به فراوانی تمامی دشت پیرامون را تا شعاع سدها متر پوشانده‌اند. در پیرامون نگارکندها اثری از دوره‌های استقراری یا پاره‌های سفال دیده نمی‌شود.
از سوی دیگر، نوع خط، شکل و سبک نشان‌‌ها نیز می‌توانند راهنمایی مناسب برای تعیین قدمت باشند. از آنجا که تمامی لوحه‌های پیشین خط هندسی که از شوش به دست آمده‌اند، به سال‌های سده ۲۳ پیش از میلاد (۴۳۰۰ تا ۴۲۰۰ سال پیش) منسوب هستند و از سوی دیگر، برای لوحه‌های نویافته جیرفت نیز قدمت موقت سده ۲۵ تا سده ۲۱ پیش از میلاد (۴۵۰۰ تا ۴۰۰۰ سال پیش) سنجیده شده است؛ می‌توان قدمت سنگ‌نبشته کفترلی را نیز در همین حدود دانست.
نگارکندهای نویافته کفترلی در شهریار به عنوان یکی از کهن‌ترین نمونه‌های خط در تاریخ بشری از نگرگاه بررسی مقابله‌ای تاریخ اختراع و تکامل خط در جهان اهمیتی فراوان دارند.
نگارنده بر خود فرض می‌‌داند تا با کوشش و پیگیری افزون‌تر به بررسی نگارکندهای کفترلی و کن چرمی و تأثیر احتمالی آنها بر خط‌های سپسین ایرانی و غیرایرانی بپردازد.
محقق : رضا مرادی غیاث آبادی
امانت داری و اخلاق مداری
استفاده از این مطلب فقط با ذکر منبع “شهریاریها دات کام” مجاز است.
طبق ماده 12 آیین نامه جرائم رایانه ای هرگونه کپی و برداشت بدون اطلاع پیگرد قانونی دارد.
