شهریارشناسی: بدلیل اینکه در گذشته تپه دیگری به نام تپه خاوه در جنوب این محله در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و این محوطه در زمین ها و باغ هایی قرار دارد که از قدیم به ” ملک سینک ” معروف بوده اند ، با نام تپه سینک نام گذاری شده است . […]

شهریارشناسی: بدلیل اینکه در گذشته تپه دیگری به نام تپه خاوه در جنوب این محله در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و این محوطه در زمین ها و باغ هایی قرار دارد که از قدیم به ” ملک سینک ” معروف بوده اند ، با نام تپه سینک نام گذاری شده است .

وسعت تپه بین ۵ تا ۷ هزار متر مربع است و در سطح تپه سفال های اندکی دیده می شود که عمدتا خاکستری موسوم به هزاره اولی می باشند. آثار دوده و سیاهی در سطح بعضی از سفال ها نیز نشان می دهد که از نوع آشپزخانه ای هستند.

ارتفاع تپه در بخش شمال غربی به ۱ متر و در قسمت جنوب شرقی به ۳ متر می رسد. با توجه به سفال های سطحی ، قدمت تپه به دوران آغاز تاریخی و هزاره اول قبل از میلاد می رسد .

لازم به ذکر است، محوطه سینک در ابتدای بلوار امام خمینی شهر جدید فردوسیه شهریار که از لحاظ مکانی شمال شرق محله قدیمی خاوه محسوب می شود ، واقع شده است.