معرفی فردوسیه شهریار

فردوسیه از توابع شهریار می باشد که روستاهای فردوس، خاوه، عبدآباد، عباس‌آباد، یوسف آباد صیرفی، رامین و وسطر را شامل می شود و در این میان محله فردوس، خاوه و عبدآباد نسبت به دیگر محلات از قدمت تاریخی بیشتری برخوردار می‌باشند
نقاط دیدنی شهر باغ‌های سرسبز و زیبای اطراف شهر می‌باشد و از امام زاده های فردوسیه می توان امامزاده جعفر و امامزاده محسن را نام برد.

جمعیت فردوسیه بر اساس سرشماری سال ۹۵ ۳۴۲۲۱ نفر می باشد
شهر فردوسیه در تاریخ ۲۴/۱۰/۷۹ از تجمیع روستاهای خاوه ، عباس آباد ، عبدآباد ، فردوس و محمود آباد به عنوان نقطه شهری معرفی شده و شهرداری آن در تاریخ ۱/۶/۸۰ فعالیت رسمی خود را آغاز کرده است .

تاریخچه شهر فردوسیه:

بنا به اظهارات معتمدین محل و اعضای شورای اسلامی شهر فردوسیه قدیمی ترین محله شهر، فردوس بوده که هسته اولیه آن درحدود ۱۵۰ سال پیش شکل گرفته است که گواه این امر بقایای قلعه اربابی بوده که در حدود ۱۵۰ سال قدمت دارد و در خیابان آیت اله طالقانی فعلی بنا شده است
این در حالی است که بعد از اشباع محله فردوس از سکنه تعدادی از اهالی به محدوده خانه بیرونی که از محلات معروف شهر بوده کوچ کرده و نقطه جدید سکونتی را در شهر بوجود آوردند بنا برا ین محله خانه بیرونی به عنوان دومین مرحله توسعه شهر شکل گرفت .
لازم به ذکر است که محله مذکور (خانه بیرونی) هسته اولیه محله عباس آباد می باشد که در زمان تشکیل حدود ۱۵ خانوار در آن سکونت داشته اند لیکن با گذشت زمان فاصله بین محله فردوس و خانه بیرونی ابتدا توسط بومی ها و بخش عمده آن توسط مهاجرین ساخته شده است
محله عباس آباد که در شرق محله فردوس قرار دارد در حدود سالهای ۱۳۴۵ احداث شده است شکل گیری این محله به این ترتیب بوده که شخصی در مسیر فردوس به عبدآباد مسجدی را بنا می کند که پس از مدتی، عده زیادی از مهاجرین استانهای همدان و زنجان در اطراف مسجد سکونت اختیار میکنند.

بنابراین روستای عباس آباد که در وضع موجود یکی از مهمترین محلات شهر می باشد رشد و توسعه می یابد لیکن نام محله مذکور از نام پسر بانی این محله عباس پوربافرانی یزدی گرفته شده است.
محله محمود آباد نیز از محلات قدیمی شهر است که در وضع موجود در ضلع جنوبی محله فردوس قرار دارد در گذشته تحت مالیکت دو مالک بزرگ به نامهای سید جلال حسینی با ۵/۲ دانگ ، حسن آقا نفریه ۵/۲ دانگ و یک دانگ خرده مالک بوده است .
سابقه سکونت در این محله نیز به سالهای اواسط ۱۳۳۰ بر میگردد .

یکی دیگر از محلات شهر فردوسیه محله عبدآبد می باشد که از سال ۱۳۳۸ به بعد احداث شده است ، اکثر ساکنین این محله را مهاجرینی تشکیل می دهند که عمدتاَ بعداز انقلاب به این محله مهاجرت نموده اند .
این در حالی است که بخش شرقی محله عبد آباد در سالهای بعد از ۱۳۴۲ احداث شده و توسعه یافته است . لازم به ذکر است که هسته اولیه محله عبدآباد به نام محله برات آباد معروف بوده که این محله در وضع موجود در محله مذکور در حدود سالهای ۱۳۳۷ توسط شخصی به نام برات احداث شده است و در وضع فعلی اطراف خیابان امام خمینی وخیابان ۱۴ متری شهید فهمیده را در بر می گیرد .

خاوه:
از دیگر محلات شهر فردوسیه محله خاوه که هسته اولیه آن روستای خاوه می باشد . روستای خاوه با توجه به اظهارات اهالی در تیول یکی از شاهزادگان قاجار به نام کاوه بوده که در گذشته آن را ده کاوه می نامیدند لذا به مرور زمان به خاوه تغییر نام یافته است .
محله فردوس که قدیمی ترین محله شهر فردوسیه می باشد و نام شهر نیز از آن گرفته شده در گذشته به نام منوچهری معروف بوده است که ناصرالدین شاه قاجار در گذری که به این مکان داشته است به دلیل سر سبزی و وجود باغات فراوان نام آن را به فردوس تغییر داده است .
بنابراین طبق بررسیهای انجام شده ، روستاهای فوق الذکر که شرح روند رشد و توسعه آنها به طور مختصر بیان گردید هسته اولیه شهر را تشکیل می دهد که در ابتدا جدا از یکدیگر بوده و در کنار معبر اصلی وارتباطی شهر قرار داشته اند لیکن همان طور که بیان گردید بر اساس آثار به جای مانده از گذشته و گفته اهالی ، ابتدا هسته اولیه روستای فردوس شکل گرفته ، شکل به ترتیب هسته های اولیه روستاهای خاوه ، محمود آباد ، عبدآباد و عباس آباد بوجود آمده اند .
این درحالی است که در توسعه مرحله اول گسترش شهر ابتدا در پیرامون هسته های اولیه و به صورت ارگانیک بوده که در مرحله دوم بافت آ؛ن به صورت شطرنجی گسترش یافته است . در حالی که در سالهای اخیر زمینهای خالی و اراضی کشاورزی مورد ساخت و ساز قرار گرفته است.

 

اماکن تاریخی شهر فردوس:
امام زاده عبدالله (ع)

بقعه امامزاده عبدالله (ع) در روستای یوسف آباد صیرفی فردوسیه قرار دارد. گفته می شود آن حضرت از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است. این امامزاده شامل ساختمانی قدیمی با پلان مربع است که دارای گنبد آجری فاقد گلدسته و ضریح است و نمای داخلی آن سفیدکاری شده است. این بنا فاقد الحاقات جانبی است و گورستانی عمومی در بخشی از محوطه بنا قرار دارد.

امامزاده جعفر و امامزاده محسن (ع)

از مراکز مذهبی و تاریخی این شهر می باشد.بقعه امامزادگان جعفر و محسن (ع) در روستای خاوه واقع شده است .برابر اقوال ،ایشان از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع) است .ساختمان بقعه شامل بنایی قدیمی است که جزو آثار باستانی می باشد .دیوارهای بقعه با آجر نما پوشیده شده ،گنبد آن از خشت و گل ساخته شده و فاقد گلدسته ،ضریح و دیگر الحاقات است .این بقعه در سالهای اخیر باز سازی گردیده است. طرح جامع بقعه مزبور آماده شده و در آینده نزدیک به مورد اجرا گذاشته خواهد شد .

تپه فردوس
این تپه در ابتدای شهر جدید فردوسیه و درمیان باغهای میوه واقع شده است .تپه فردوس نیز یک قلعه و بنای قدیمی می باشد که دردوران سلجوقی ساخته شده و به مرور زمان در اثر فرسایش طبیعی وانسانی به صورت تپه درآمده است. این تپه در تاریخ ۱۳۷۵/۰۹/۰۵ به شماره ۲۸۹۲ به ثبت آثار ملی رسیده است .

تپه تاریخی سینک

نیز از دیگر آثاری است که سال گذشته در بخش دیگری از مرز مشترک میان شهریار و فردوسیه (غرب کهنز و ورودی فردوسیه) کشف شد و بر اساس نظر کارشناسان قدمت آن به هزاره دوم پیش از میلاد باز می گردد. تپه سینک در شهرستان شهریار، بخش مرکزی، دهستان فردوس، روستای خاوه، بلوار امام خمینی، پشت کارواش واقع شده است . تپه سینک مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است . در گذشته تپه دیگری به نام تپه خاوه در جنوب این محله در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و این محوطه در زمین‌ها و باغ هایی قرار دارد که از قدیم به ” ملک سینک ” معروف بوده اند ، با نام تپه سینک نام گذاری شده است .
وسعت تپه بین ۵ تا ۷ هزار متر مربع است و در سطح تپه سفال‌های اندکی دیده می‌شود که عمدتا خاکستری موسوم به هزاره اولی می‌باشند. آثار دوده و سیاهی در سطح بعضی از سفال‌ها نیز نشان می‌دهد که از نوع آشپزخانه ای هستند.

ارتفاع تپه در بخش شمال غربی به ۱ متر و در قسمت جنوب شرقی به ۳ متر می‌رسد. با توجه به سفال‌های سطحی ، قدمت تپه به دوران آغاز تاریخی و هزاره اول قبل از میلاد می‌رسد .
این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .

تپه وسطر
مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در روستای رامین واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۷۹ با شمارهٔثبت ۲۸۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

اطلاعات جغرافیایی:
فردوسیه دارای باغات سرسبز و بسیار زیبا می باشد. این شهر در جنوب غرب استان تهران واقع شده و جزء شهرهای شهرستان شهریار و از شمال به شهریار، از غرب به وحیدیه، از شرق به صباشهر و از جنوب به شاهد شهر مشرف بوده و پلاک های ثبتی شامل ۶۷ ، ۶۸ ، ۶۹ ، ۷۱ ، ۷۲ و ۷۳ می باشد.
طول و عرض جغرافیایی: N: 35˚۳۵’۵۰,۴۹” و E: 51˚۰۳’۵۱,۱۷”
ارتفاع از سطح دریا: ۱۰۹۳ متر
جمعیت:
براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵ جمعیت شهر فردوسیه و روستاهای اسحفاظی به شرح ذیل می باشد:
شهر فردوسیه : ۳۴۲۲۱ نفر
روستای یوسف اباد: ۵۳۰۸ نفر
روستای رامین: ۵۰۸ نفر
روستای وسطر: ۱۶۸ نفر
جمعیت کل : ۳۹۹۳۵ نفر

بافت جمعیتی:

در طی ۱۰ سال گذشته بیشترین شهروندان مهاجر در این شهر سکونت یافته اند. و شهروندانی از استانهای زنجان، تبریز، اردبیل، همدان، قزوین، کرمانشاه و گیلان به بافت جمعیتی قدیم و بومی این شهر اضافه شده اند. بیشترین تراکم جمعیتی مربوط به محله عباس اباد می باشد. بطور میانگین ۳۰ درصد شهروندان که بومی می باشند به کشاورزی و باغداری مشغول بوده و مابقی در صنفهای مختلف دیگر اشتغال دارند.

مشخصات فرهنگی:

شهروندان و خانواده های مذهبی در این شهر ( فردوسیه – یوسف آباد – رامین ) در زمان جنگ تحمیلی۶۵ شهید تقدیم اسلام و انقلاب اسلامی نموده اند. جوانان پرشور در عرصه های فرهنگی، اجتماعی و مذهبی همیشه فعال بوده اندو علاقه وافری به ائمه اطهار دارند و در مناسبتهای مختلف از جمله در روزهای تاسوعا و عاشورا حضور گسترده و مثال زدنی در شهر و شهرستان دارند .
کتابخانه عمومی شهدای شهر فردوسیه با ۴۵۰ متر زیربنا که از نظر فرم و ساخت درجه سه به شمار می‌رود ، گنجایش نگهداری از ۱۲ هزار جلد کتاب را دارد.
مراکز فرهنگی مذهبی شهر علاوه بر پایگاه های بسیج در محلات ، موسسه قرآنی منتظران مهدی (عج) کهه از سال ۱۳۷۸ تاسیس شده است ، خانه های فرهنگ که تحت نظارت شهر داری فعالیت دارند، بنام های خانه فرهنگ مهر و خانه فرهنگ سخنوران .
مشخصات ورزشی :
اکثر جوانان ورزشکار و بصورت حرفه ای در رشتهای کشتی ، رزمی و فوتبال فعالیت دارند. ۲ سالن ورزشی متعلق به شهرداری بوده و مابقی سالنها بصورت خصوصی برای رشته های بدنسازی و رزمی استفاده می گردد. از مدال آوران کشتی در سطح کشوری آقای مجید علیاری ودر سطح جهانی مهدی علیاری می باشد .
امکانات شهری :
جاده رباط‌کریم به شهریار و رودخانه شادچای از شرق این شهر می‌گذرد و کارخانه ها و شرکت های معتبری چون حلوا شکری عقاب ، چراغ سازی مدرن ، شرکت گوشت اخوان ، شرکت پروتئین آیدا ، کارتن سازی شکوفه و…
مدارس ابتدایی : جهاد ، ابوریحان بیرونی ، باقرالعلوم ، مدارس راهنمایی : امامت و شهید باهنر، مدارس دبیرستان شهید دستغیب و شهید آوینی از مدرسه‌های این شهر هستند .
۱-+ پارک ۱۵ هزار متری ولیعصر در فردوسیه که در سال ۱۳۸۷ گشایش یافته دارای وسایل بازی کودکان، وسایل ورزشی بزرگسالان، زمین اسکیت، زمین چمن مصنوعی، آلاچیق و… است . . از فضای ۱۵ هزار متری پارک ولیعصر شهر فردوسیه شهریار، ۱۰ هزار متر آن فضای سبز است. در آن سال سرانه فضای سبز فردوسیه ۱۱ متر مربع گزارش شده‌است.
۲- بوستان خانواده دومین پارک فردوسیه است که وسایل ورزشی جهت تمرینات صبحگاهی در آن در نظر گرفته شده است .
۳- پارک بانوان که در سال ۱۳۹۳ مورد به ره برداری قرار گرفت.
تنها درمانگاه شبانه روزی این شهر بنام ” آریا ” در محله عبد آباد قرار دارد .

شهر فردوسیه در تاریخ ۲۴/۱۰/۷۹ از تجمیع روستاهای خاوه ، عباس آباد ، عبدآباد ، فردوس و محمود آباد به عنوان نقطه شهری معرفی شده و شهرداری آن در تاریخ ۱/۶/۸۰ فعالیت رسمی خود را آغاز کرده است .