محدثه واعظی پور در ایران نوشت : سرنوشت تعدادی از فیلم های سینمای ایران، تبدیل به گرهی کور و غیرقابل بازشدن شده است. بعضی از آنها، به دلیل کج فهمی و برداشت های سوء محروم از نمایش عمومی هستند و بعضی دیگر به دلیل مهاجرت بازیگرانشان بلاتکلیف مانده اند. اتفاقی که می توانست برای «گشت […]
سرنوشت تعدادی از فیلم های سینمای ایران، تبدیل به گرهی کور و غیرقابل بازشدن شده است. بعضی از آنها، به دلیل کج فهمی و برداشت های سوء محروم از نمایش عمومی هستند و بعضی دیگر به دلیل مهاجرت بازیگرانشان بلاتکلیف مانده اند. اتفاقی که می توانست برای «گشت ارشاد ۳» بیفتد و با تصمیم جسورانه محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی حل و فصل شده و فیلم روانه اکران شد. «گشت ارشاد ۳» یک کمدی عامه پسند است که برای جذب مخاطب و فروش ساخته شده و مهاجرت بازیگر زن آن برای این فیلم حاشیه ساز شده بود.
دو فیلم قبلی سعید سهیلی، کمدی های سردستی و پیش پا افتاده بودند که فروش می کردند و همین موضوع کارگردان را برآن داشت تا سومین بخش از این سه گانه را هم بسازد. در این روزها که مردم کم کم به زندگی عادی برمی گردند و سینما رفتن مانند دیگر بخش های زندگی، آهنگی تندتر به خود گرفته، اکران عمومی «گشت ارشاد ۳» آن دسته از سینمادوستان ایرانی را که برای سرگرمی و خندیدن به سینما می روند به سالن ها می آورد و باعث رونق سینماها می شود. اتفاقی که ضروری به نظر می رسد و می تواند از بعد اقتصادی به بهبود وضعیت سینماداری کمک کند.
این تصمیم وزیر، حتما مخالفان تند و آتشینی دارد که ترجیح می دادند به خاطر رفتار غیرحرفه ای چهره تازه وارد به سینمای ایران، یک فیلم را نابود کنند، اما خوشبختانه این اتفاق نیفتاد. بعضی معتقدند حضور سعید سهیلی پشت دوربین این فیلم، مایه رهایی آن بوده، دلیل هر چه باشد، دستاوردی که به دست آمده می تواند در بلندمدت به نفع سینمای ایران تمام شود. رئیس سازمان سینمایی، در دیدارها و گفت و گوهایش از عزم جدی برای حل مشکلات سینمای ایران خبر داده و به نظر می رسد این اراده و پشتیبانی را دارد که بعضی از گره های چندین ساله و سوءتفاهم های بزرگ را از میان بردارد، بویژه که محمد خزاعی خود از بدنه سینماست و می داند که توقیف فیلم ها براساس سوءبرداشت ها هزینه سنگینی دارد که می توان از آن جلوگیری کرد.
اکران «گشت ارشاد ۳» بدون هیچ اتفاق خاصی به پایان خواهد رسید، تجربه نشان داده فیلم هایی که پس از حاشیه روی پرده رفته اند، برخلاف تردیدهای مدیران محافظه کار، اکرانی آرام را پشت سرمی گذارند. امید که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی با تدبیر و تصمیم برای حل مشکلات پیچیده سینمای ایران، برای دیگر فیلم هایی که چند سال است فرصت روی پرده رفتن را از دست داده اند، این امکان را فراهم کنند که دور از حب و بغض دیده و ارزیابی شوند. فیلمی مثل «رستاخیز» (احمدرضا درویش) و بسیار نمونه های دیگر که همه می دانیم می توانند اکران شوند و قضاوت درباره کیفیت آنها برعهده تماشاگرانی باشد که به دیدنشان می روند.
