مهدی دهقان نیری (فعال سیاسی)، طی یادداشتی در روزنامه همدلی نوشت: تنها چند سال پس از بروز شور و شعف مردم در انتخابات مجلس یازدهم ریاست جمهوری دوازدهم و پیروزی جریان اصلاح و اعتدال، جامعه نومیدی و یاسی را تجربه کرد که به دنبال آن عدم شرکت اکثریت در انتخا…

مهدی دهقان نیری (فعال سیاسی)، طی یادداشتی در روزنامه همدلی نوشت: تنها چند سال پس از بروز شور و شعف مردم در انتخابات مجلس یازدهم ریاست جمهوری دوازدهم و پیروزی جریان اصلاح و اعتدال، جامعه نومیدی و یاسی را تجربه کرد که به دنبال آن عدم شرکت اکثریت در انتخابات مجلس دوازدهم و ریاست جمهوری ۱۴۰۰ رخ داد؛ که نتیجه آن تشکیل مجلس انقلابی و دولت آقای رئیسی از ائتلاف جبهه پایداری و گروه‌های دیگر اصولگرا بود. شبیه این اتفاق هم در سال ۸۴ تا ۹۲ افتاد و اصلاح‌طلبان از تجربه‌ای که در آن سال‌ها به دست آوردند نتوانستند در دوران اوج خود استفاده کنند. چند روز پیش در گفت‌وگوی محمدجواد حق‌شناس عضو شورای شهر پنجم تهران و همچنین عضو شورای مرکزی حزب اعتمادملی با یک رسانه به ضعف‌های احزاب اصلاح‌طلب و جریان اصلاحات پرداخته شد که طی آن به چند کلیدواژه اشاره شد؛ احزاب انتخابات‌پایه هستند، ناامیدی مردم، قدرت‌طلبی احزاب، نقد دولت یازدهم و دوازدهم و اصلاح ساختار کشور.با توجه به مواردی از این قبیل؛ یکی از نکاتی که برای بازگشت جریان اصلاحات بسیار مهم است، این است که اول‌ازهمه باید به تغییر ساختار خود بیندیشد. این تغییر ساختار اول‌ازهمه باید درون احزابی شکل بگیرد که بدنه جریان اصلاحات را تشکیل می‌دهد. هیچ خط ومشی مشترکی برای کل احزاب اصلاح‌طلب که تعدادشان کم نیست، دیده نمی‌شود. این حق طبیعی احزاب هست که هر کدام اساسنامه جدایی را تدوین کرده باشند، اما ظاهر این احزاب نتوانسته‌اند «اجماع» را هم برای خود تعریف کنند؛ که نتیجه آن می‌شود اختلافات حزبی و تشتت تصمیم‌گیری در هنگامه انتخابات و ارائه لیست جداگانه از سوی یک احزاب مختلف این جریان و البته سردرگمی بدنه اصلاح‌طلب (آن‌هم اگر برای حضور در سر صندوق رای اقناع شده باشند). وجود برخی اختلافات بنیادی و سهم خواهی سبب شد که سرمایه اصلی این جناح که اعتماد مردم بود و در انتخابات‌های سال‌های 92، 96 و ریاست جمهوری و94مجلس هم به‌خوبی به منصه ظهور رسید، از دست برود.بااین‌همه در چند سال اخیر که مردم نه علاقه‌ای به انتخابات نشان دادند و نه جناح اصولگرا این سؤالات خود را نشان می‌دهد که احزاب اصلاح‌طلب چقدر در این مدت برای جذب و اقناع مردم تلاش کردند؟ جوانانی که سال‌هاست در احزاب این جناح فعالیت می‌کنند و نه در رده‌های بالای احزاب جایگاهی دارند و نه در جریان سیاست ورزی احز